Muzeum

W wyniku II wojny światowej ludzie, którzy dotychczas żyli w różnych regionach, musieli zmienić miejsce zamieszkania. Z dnia na dzień zmieniło się wszystko: sąsiedzi, otoczenie, kultura. Mozaikę społeczeństwa naszej okolicy stanowią Polacy, Ukraińcy, Niemcy. Każdy z tych narodów coś wniósł do wspólnego dziedzictwa kulturowego tych ziem. i właśnie dlatego powołaliśmy Małe Muzeum Osadnictwa, które służy poznawaniu wzajemnej kultury, integracji społeczeństwa, by zupełnie nie zatracić swej regionalnej i społecznej przynależność w integrującej się Europie.    

          Sytuacja była sprzyjająca, gdyż już od jakiegoś czasu gromadziliśmy „ślady przeszłości”, by ocalić je od zapomnienia. Pierwszymi eksponatami, które uczniowie przynieśli do szkoły, były żelazka i to one stały się zaczynem dalszych zbiorów. Po pewnym czasie byliśmy w stanie utworzyć gablotę z kilkunastoma przedmiotami. Planowaliśmy wykonanie drugiej, bo zbiorów przybywało, a na przykład, dokumentów nie było gdzie eksponować.

W wyniku remontów prowadzonych w szkole zwolniło się pomieszczenie po bibliotece. Małe, ale na nasze zbiory w sam raz. Wtedy to wpadliśmy na pomysł utworzenia Małego Muzeum Osadnictwa. Projekt opracowała: Rada Rodziców przy Szkole Podstawowej w Babiętach, dyrektor szkoły Grażyna Taborek, Elżbieta Rodak, nauczycielka języka polskiego i historii, przy współpracy uczniów klas IV-VI Szkoły Podstawowej w Babiętach.

Projekt swym zasięgiem obejmował obszar obwodu Szkoły Podstawowej w Babiętach, czyli 8 wsi zamieszkanych przez 1092 mieszkańców (w tym 140 dzieci w wieku szkolnym).